Η Φωτογραφία δικιά μου, δεν την παίρνει κανείς χωρίς credit σε εμένα παρακαλώ!!! Ναι, άρχισα να ασχολούμαι ΚΑΙ με την φωτογραφία... (και εδώ, κάποιος κακοήθης θα μπορούσε να πει "δουλειά δεν είχε ο διάολος"...)
"Είχες το βλέμμα που σακάτεψε τη μοίρα μου
και μια σιωπή που τη στοιχειώναν μυστικά
ένα κατώφλι που περίμενε το τίποτα
και μια γάτα που τη λέγαν Σύλβια Πλαθ.
Είχες μια χούφτα σκόνη αστέρια στην παλάμη σου
έτσι όπως γύριζες στον ύπνο σου γλυκά
μια κουρασμένη αγάπη, κρύα, λεία στην αγκάλη σου
κι ένα θάνατο αργό στα γιασεμιά.
Κι εγώ που δε σε γνώριζα μα πάντα σ αγαπούσα
κι εγώ που σε φοβόμουνα και στη σκιά σου ζούσα
είχα ένα ψέμα για να ζω
και εκτοξευμένος στο κενό
δε μπόρεσα να θυμηθώ γιατί πονούσα..."
Διάφανα Κρίνα.
Ξέρεις ότι υπάρχει πρόβλημα έμπνευσης, όταν ξαφνικά αρχίζεις να ανεβάζεις στο blog σου τραγούδια που δεν είναι δικά σου, για να φανεί πως κάνεις κάτι...