Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Δεν είναι τίποτα.

Τρέχει ο χρόνος,
το νου σου διαβρώνει,
τα πάντα αλλάζει...
Μα τι να κάνεις;
Δεν είναι τίποτα...
Ο πόνος,
Η θλίψη,
Ο θάνατος,
όλα..
Θολή Φώτογραφία...
Μα τι να κάνεις;
Δεν είναι τίποτα...
Ο κόσμος λυπάται,
πεινάει,
φοβάται,
τολμάει,
και εσύ το αδιάφορος,
το παίζεις θεατής.
Μα τι να κάνεις;
Δεν είναι τίποτα...
Κάθε βράδυ οι τύψεις,
ατσάλινο δόρυ,
τρυπάν την ψυχή.
Και εσύ ιδρώνεις,
πονάς,
στριφογυρνάς,
και ρωτάς:

"...και αν..."

Μα ΔΕΝ τολμάς.
Και ΔΕΝ δρας.

Μα τι να κάνεις;
Δεν είναι τίποτα...
Δεν είναι ΤΊΠΟΤΑ....
 Γυρνάς απ' την άλλη και κοιμάσαι.
Δεν είναι τίποτα....

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Η Άλωσις...





Ήρθαν στα τείχη,
αρματωμένοι με καλώδια και θαύματα.
Οι Πολιορκημένοι τυφλώθηκαν
από την λάμψη και τις υποσχέσεις.
Ω! Τα όπλα τους έλαμπαν σαν φωτιά στο Φως
και θάμπωναν!
Τόσο χρυσάφι! Τόσα πολύτιμα δώρα!
Όλος ο Κόσμος θα ήταν δικός τους!
Υπήρχαν και κάποιοι,
"κακοθελητές" τους λέγαν,
που φώναζαν πως τα δώρα ήταν επίχρυσα,
και σάπια κατά βάθος...
Άσ'τους να λένε,
δεν δέχονται τις αλλαγές!
Όλοι ήταν γραφικοί...
Οι Πολιορκητές μας μας δίνουν τον κόσμο!
Εξάλλου, ποιος να ξεχωρίσει τους σοφούς από τους γραφικούς;
Μα τούτοι εκεί έξω είναι θεοί!
Δες τις πανοπλίες τους,
πώς αστράφτει το πλαστικό και τα κυκλώματα!
Άκου τα λόγια τους!
Τι έκσταση σου προκαλούν!
Μα γιατί τους έχουμε να περιμένουν εκεί έξω;
Ανοίχτε τις Πύλες !
Προσκυνήστε τους!
...
Και οι Πύλες άνοιξαν,
και οι Γραφικοί έπεσαν στην Πύρα, 
και οι (Ελάχιστοι) σοφοί πήραν τα δώρα, 
και από το χρυσό επικάλυμμα τους,
έκαναν έργα τέχνης...
Η Πολιτεία αλώθηκε...
Και ζήσαν όλοι ευτυχισμένοι.
(ή έτσι νόμιζαν...)


Scarlet Dreams

Scarlet Dreams
Who are you?
Dead hands moving my cards for Years.
Others playing my own game.
For years, I'd been wandering in Dead Lands.
Rotten Swamps…
Imprisoned by my own Saints.
Redeem me from my Despair,
And give me a reason to exist.
Let my Soul wander free in the crystal air.
Give me 1 chance,
1 fulfilled dream…
Release me from this prison of my mind,
From this wasteland of my thoughts.
My soul was kept in a coffin for centuries now.
Deep Underground…
*Give a chance to live
Give me a chance to Dream*
I'm but a Pawn in the greatest game!
Offer me one final move,
Before my Curtain Falls…
*Give a chance to live
Give me a chance to Dream*
Look at the Sun,
The Scarlet Heavens!
A massacre of the Lost Souls.
10.000 victims of the Unjust
Victims of the Wooden Gods.
Red Streams of Hypocrisy drowning what is Pure…
Scarlet are the Lost Dreams dyed,
From the hands of the Unjust.
Oh, Heavens save me!
*Give a chance to live
Give me a chance to Dream*
THE END

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Συμφωνία με τον Διάβολο

 "... Γιατί με κοιτάς έκπληκτος λοιπόν; Ήξερες πως κάποια στιγμή θα ερχόμουν και για εσένα! Όχι, όχι! Μην τ' αρνείσαι. Απλώς με κουράζεις έτσι! Παραδέξου το. Κάπου ενδόμυχα, στις πιο σκοτεινές και διεστραμμένες γωνιές της Ψυχής σου, φώναζες το όνομά μου. Ικέτευες να εμφανιστώ, και μετά παραμύθιαζες τον εαυτό σου, τάχα μου για την αγνότητα της ψυχής σου με προσευχές και νηστεία! Τι υποκρισία... Αλλά όλοι ίδιοι είστε!
  Ναι, ναι, ξέρω τι λέω καλέ μου θνητέ. Εγώ, βλέπεις, έχω προαιώνια ύπαρξη! Έχω υπάρξει μάρτυρας ΧΙΛΙΕΤΙΏΝ ολόκληρων ανθρώπινου πολιτίσμου. Ακούω τις ψυχές σας, τόσο καιρό, τόσο καθαρά, λες και είναι η ψυχή πού δεν έχω εγώ, και ξέρεις τι φωνάζουν; Βέβαια ξέρεις. Αλλιώς δεν θα ήμουν εδώ στο κάτω κάτω. Το Όνομά μου φωνάζουν απελπισμένες να τις ακούσω.
 Έτσι είναι. Αφού ξέρουν την δύναμή μου. Μπορώ να τους δώσω τα πάντα, τόσο, μα τόσο εύκολα. Όλοι θέλετε κάτι παραπάνω από αυτό που ήδη έχετε στην ζωή σας. Πλούτη; Δόξα; Γνώσεις; Ομορφιά; Έρωτα; Όλα μπορώ να σας τα δώσω, χωρίς να προσπαθήσετε καν!
  Για πες μου όμως εσύ, τι θες; 'Ο,τι και να είναι, θα σου το χαρίσω και με το παραπάνω. Με αντάλλαγμα βέβαια... Δεν ξαφνιάζεσαι, ε; Καλώς. Πάνω απ'όλα είμαι έμπορος βλέπεις, μικρέ μου φίλε! Εγώ είμαι αυτός που σας δίδαξε την τέχνη του εμπορίου στο κάτω κάτω. Κάθε αγαθό έχει και το αντίτιμό του. Αλλά μην ανησυχείς! Δεν ζητάω τίποτα το τρομερό από εσένα. Θα πάρεις ό,τι θέλεις από εμένα, πράγματα που δεν μπορείς ούτε να ονειρευτείς, και τι θα μου δώσεις; Είναι τόσο απλό που θα γελάσεις...

    Την Ψυχή Σου Θέλω...

 Όχι, μην το σκέφτεσαι καν! Η Ψυχή είναι τόσο, μα τόσο υπερτιμημένη... Τι να την κάνεις όταν έχεις όλα όσα πάντα ονειρευόσουν; Να σου πω κάτι που μάλλον δεν έχεις αναλογιστεί ποτέ σου. Η Ψύχη σου είναι το εμπόδιο στις πιο σκοτεινές, πιο γλυκιές και πιο απαγορευμένες φιλοδοξίες σου. Πόσες φορές δεν έχεις κάνει κάτι επειδή "δεν σου πήγαινε η καρδιά να το κάνεις"; Ξέρεις πολύ καλά πως η καρδιά σου δεν σε εμποδίζει σε τίποτε...  Ένας απλός μυς είναι... Αλλά είσαι δειλός για να παραδεχθείς πως η Ψυχή σου είναι το εμπόδιο... Έτσι την μετονομάζεις υποσυνείδητα σε καρδιά...
  Σου το λέω λοιπόν και σου το υπογράφω, Εγώ ο ίδιος: ο Διάβολος, ο Βελζεβούλης,  ο Σαμαήλ, ο Εωσφόρος, ή όπως αλλιώς με ξέρεις, εγώ, λοιπόν, σου το υπογράφω πως η Ψυχή δεν είναι παρά επινόηση του Θεού σου για να σε ελέγχει! Για να σε κάνει υποχείριό του, και να μην δεις την αλήθεια, να μην συνειδητοποιήσεις ποτέ σου, το εύρος των δυνάμεών σου!
  Σκέψου λίγο. Όλα αυτά τα άτομα που ζηλεύεις και θαυμάζεις. Αυτά που ασκούν δύναμη και επιρροή στους άλλους. Αυτά τα άτομα, που λες πως έχουν τα πάντα και τίποτα δεν τους λείπει χρήματα, γοητεία, επιρροή, δύναμη... Είναι ευλογημένοι από τον Θεό τους, λες, και τους ζηλεύεις, αλλά κάνεις λάθος! Ευλογημένοι από Εμένα είναι! Κατάλαβαν τι εμπόδιο είναι η Ψυχή τους και μου την έδωσαν μετά χαράς όταν ήρθα για αυτούς, και τώρα δες τους! Έχουν φτάσει στα ύψη! Έχουν  γίνει μικροί θεοί, γιατί κατάλαβαν ποια είναι η αλήθεια : Χωρίς την Ψυχή σου είσαι Ελεύθερος. Μ'ακούς; Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ο Σ!
 Αχ, γλυκειά λέξη η ελευθερία, και ακόμα πιο γλυκεια η αλήθεια που κρύβεται πίσω από τα γράμματά της... Αυτό λοιπόν σου προσφέρω εγώ τόσο απλόχερα, μαζί με τόσα άλλα καλά! Πες μου λοιπόν, μικρέ μου Φαούστε, ή όπως αλλιώς σε λένε. Τι είναι αυτό που επιθυμείς; Θα είναι σύντομα δικό σου! Ο,τι δεν σου προσέφερε ποτέ ο Θεός, σου το χαρίζει ο Διάβολος! Μίλα λοιπόν! Δεν έχω πολύ χρόνο στην διάθεση μου, αγαπητέ μου.... Με περιμένουν και άλλες Ψυχές απόψε! Άδραξε την Ευκαιρία, που σου δίνω, και απόκτησε ότι ποθείς. Γνώρισε την υτυχά χωρίς κόπο...! Το αντίτιμο είναι μικρό... Αμελητέο....
 Αμελητέο...."


EDIT: Είναι ανησυχητικό, όταν οι περισσότεροι βρίσκουν το Blog μου από google search για το "πως θα κανω συμφωνια με το διαβολο?"....;;;; Εγώ πάντως το βρίσκω υπερβολικά διασκεδαστικό!

Confiteor

"Confiteor Deo Omnipotenti,
Quia Peccavi nimis,
Cogitatione,
Verbo et Opera..."

"Ομολογώ στον Παντοδύναμο Θεό,
Πως έχω αμαρτήσει,
Με την Σκέψη,
Τον Λόγο και τς Πράξεις..."


Δεν πιστεύω στον Θεό, με τον συμβατικό τρόπο, δεν πηγαίνω σε εκκλησίες, και αν και πιστεύω στην ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης, έχω επιλέξει να μην της δίνω όνομα...
Παρ'όλα αυτά, ο ψαλμός αυτός, όταν τον διάβασα, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση... Δεν έχει να κάνει με την εξομολόγηση στον θεό μιας αμαρτίας, όσο με την εξομολόγηση αυτής, στον ίδιο σου τον εαυτό...
Έτσι και εγώ, έχω αμαρτήσει, έτσι και εσύ, που διαβάζεις τώρα...
Και όταν μιλάω για αμαρτία, δεν αναφέρομαι στην βιβλική της έννοια. Αποβάλλω απο αυτήν κάθε ιχνος θρησκευτικού ή δογματικού υπόβαθρου και την παρουσιάζω με την καθαρή σημασία της.
Ξεστράτισμα.
Λάθος.
Αποτυχία.
Ύπ'αυτή την έννοια δεν γνωρίζω αν είμαι καλή ή όχι... Το να ισχυριστώ κάτι τετοιο θα είναι άκρως αλαζονικό, και λάθος από μόνο του. Εγώ μπορώ απλά να εικάζω.
Οι άλλοι και ο Χρόνος είναι αυτοί που θα κρίνουν τελικά... Σίγουρα έχω αμαρτήσει... Στο κάτω κάτω ανθρωπος είμαι, τα λάθη είναι στην φύση του ανθρώπου...
Αλλά απ'την άλλη, τι είναι λάθος και τι σωστο; Πώς μπορούμε να κρίνουμε; Η ηθική για εμένα είναι μια πολύ υποκειμενική έννοια...