-1- "Εγκαθίσται"

Ξεκινά από ματιές διστακτικές.
Ταξιδεύει σε κιτρινισμένες σελίδες βιβλίων.
Αναπνέει απ' όνειρα αναιμικά
και θρέφεται από αυταπάτες.
Γίνεται ιδέα και τελειότητα.
Σαλεύει και τινάζεται στο χάος.
Παραδίδεται στη φωτιά.
Εκρήγνυται σε μαύρο φόντο.
Σέρνεται κάτω από το δέρμα.
Εγκαθίσταται στο μάταιο.
Σκαλίζει παλιούς τάφους.
Αρρωσταίνει από το "σήμερα"
και διαλύεται σε λυγμούς.
Πλένεται σε λάσπες υποθέσεων
και ανατριχιάζει με ασπρόμαυρες θύμησες.
Διπλώνεται στο κρύο τσιμέντο
και πεθαίνει με έναν ψίθυρο:

"Δε θυμάσαι;"

Gods to the Godless.

I have one Desire 

Let it be 

A Pestilence upon your lands 

A Plague upon all your houses 

It is my wish To Enslave all your people 

The soil enriched with their Blood 

To Burn your places of Worship 

Our Gods shall become your Gods 

All that lives on the vine is rotten 

May your wines be foul 

And your bread as the flesh of the dead 

An I'll wind to bring nought but decay 

And the stench of your Slaughtered kin 

The newborn, borne with fear in their eyes 

And slavery in their limbs 

As tools to build a new Empire 

We are your cross to bear 

Perhaps you shall be a martyred people 

But as sure as the Night follows the Day

...a Dead People 

 "The desire to sweep away what is sacred and profane. 

 To enforce and embrace Tragedy...to imbed it deep 

 Within the subconscious of generations..."