Πέθανε, που λέτε, γιαγιά μου και ετοίμαζα ωραία και καλά τον τάφο στο Pere Lachaise (!!!!) όταν εμφανίστηκε ένα αμάξι για να με πάει στην εκκλησία.
Μπαίνω μέσα ωραία και καλά και φτάνω στην εκκλησία την ώρα που χαιρετούσαν τους τεθλιμμένους συγγενείς οι παρευρισκόμενοι... Παίρνω τη θέση μου δίπλα στη μάνα μου και ετοιμάζομαι να υποδεχτώ τον πρώτο: Ο Σαμαράς που βγάζει έναν δακρύβρεχτο λόγο για τη γιαγιά μου.
Πολύ προβληματίζομαι, αλλά δεν λέω τίποτα και περιμένω τον επόμενο: Ο Βενιζέλος που βγάζει και αυτός λόγο...
Μέχρι το τέλος έχουν εμφανιστεί όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί (και είναι και πολλοί φέτος πανάθεμα τους) και έμενα έχουν αρχίσει να με ζώνουν τα φίδια!
Τελικά αγανακτισμένη, αποφασίζω να ζητήσω εξηγήσεις από την μάνα μου, έτσι γυρνάω και έρχομαι μούρη με μούρη με τη Μπακογιάννη (προφανώς η γιαγιά μου είναι η Μαρίκα................) .........
"Δεν χαίρεσαι που η μανούλα σου θα σχηματίσει σύντομα κυβέρνηση συνεργασίας με το ΛΑΟΣ;;;" με ρωτάει πολύ χαρούμενη η 'μάνα' μου "θα μας ψηφίσει το κορίτσι μου, φυσικά! Έτσι δεν είναι;"
Ε, κάπου εκεί γυρνάω εγώ πολύ φρικαρισμένη και αναφωνώ:
"Τι λες ρε μάνα;;;; Εγώ αριστερά ψηφίζω!!!"
Μπαίνω μέσα ωραία και καλά και φτάνω στην εκκλησία την ώρα που χαιρετούσαν τους τεθλιμμένους συγγενείς οι παρευρισκόμενοι... Παίρνω τη θέση μου δίπλα στη μάνα μου και ετοιμάζομαι να υποδεχτώ τον πρώτο: Ο Σαμαράς που βγάζει έναν δακρύβρεχτο λόγο για τη γιαγιά μου.
Πολύ προβληματίζομαι, αλλά δεν λέω τίποτα και περιμένω τον επόμενο: Ο Βενιζέλος που βγάζει και αυτός λόγο...
Μέχρι το τέλος έχουν εμφανιστεί όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί (και είναι και πολλοί φέτος πανάθεμα τους) και έμενα έχουν αρχίσει να με ζώνουν τα φίδια!
Τελικά αγανακτισμένη, αποφασίζω να ζητήσω εξηγήσεις από την μάνα μου, έτσι γυρνάω και έρχομαι μούρη με μούρη με τη Μπακογιάννη (προφανώς η γιαγιά μου είναι η Μαρίκα................) .........
"Δεν χαίρεσαι που η μανούλα σου θα σχηματίσει σύντομα κυβέρνηση συνεργασίας με το ΛΑΟΣ;;;" με ρωτάει πολύ χαρούμενη η 'μάνα' μου "θα μας ψηφίσει το κορίτσι μου, φυσικά! Έτσι δεν είναι;"
Ε, κάπου εκεί γυρνάω εγώ πολύ φρικαρισμένη και αναφωνώ:
"Τι λες ρε μάνα;;;; Εγώ αριστερά ψηφίζω!!!"
******************
Το σκηνικό αλλάζει και γίνεται πιο Quentin Tarantino meets David Lynch (καλά νταξει... Όχι και τόσο):
Να μαι λοιπόν σε εκείνη τη άδεια λεωφόρο να οδηγώ ένα retro μαύρο αμάξι στα σκοτάδια με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Στη θέση του συνοδηγού ένα περίστροφο.
Στις πίσω θέσεις βρίσκονται φιμωμένοι ο Καραμανλής, ο ΓΑΠ και ο Πάγκαλος.
Να μαι λοιπόν σε εκείνη τη άδεια λεωφόρο να οδηγώ ένα retro μαύρο αμάξι στα σκοτάδια με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Στη θέση του συνοδηγού ένα περίστροφο.
Στις πίσω θέσεις βρίσκονται φιμωμένοι ο Καραμανλής, ο ΓΑΠ και ο Πάγκαλος.
Εγώ φυσικά από μπροστά κάθομαι και τους κράζω:
"και ΤΙ σας φταίνε οι συντάξεις και οι μισθοί των ανθρώπων;;;; Και αφού ΕΣΕΙΣ τα φάγατε ΕΣΕΊΣ να τα πληρώσετε!!! Α στο διάολο έχετε καταδικάσει ολόκληρο έθνος.... Η γιαγιά μου ρε στο χωριό που δεν μπορεί να πληρώσει τα φάρμακα της ΤΙ σας έκανε;;;; Αλλά τώρα θα δείτε! Θα σας ρίξω από το Σούνιο να σας φάνε τα ψάρια!"
Και με αυτά τα λόγια, βλέπω μια πινακίδα που λέει Σούνιο και στρίβω.....
"και ΤΙ σας φταίνε οι συντάξεις και οι μισθοί των ανθρώπων;;;; Και αφού ΕΣΕΙΣ τα φάγατε ΕΣΕΊΣ να τα πληρώσετε!!! Α στο διάολο έχετε καταδικάσει ολόκληρο έθνος.... Η γιαγιά μου ρε στο χωριό που δεν μπορεί να πληρώσει τα φάρμακα της ΤΙ σας έκανε;;;; Αλλά τώρα θα δείτε! Θα σας ρίξω από το Σούνιο να σας φάνε τα ψάρια!"
Και με αυτά τα λόγια, βλέπω μια πινακίδα που λέει Σούνιο και στρίβω.....
............. Και κάπου εδώ ξυπνάω πανικόβλητη και λουσμένη στον ιδρώτα. Η επικαιρότητα έχει καταστρέψει το Ασυνείδητο μου ανεπανόρθωτα.
Ακόμα αδυνατώ να αποφασίσω ποιο soundtrack κολλάει πιο πολύ στο τελευταίο (επίσης προς τι οι επανειλημμένες αναφορές στην σχωρεμένη γιαγιά μου...) .
Ακόμα αδυνατώ να αποφασίσω ποιο soundtrack κολλάει πιο πολύ στο τελευταίο (επίσης προς τι οι επανειλημμένες αναφορές στην σχωρεμένη γιαγιά μου...) .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου