Let it snow, let it snow... (πολύ πρωτότυπος τίτλος)

 Επιτέλους καταλάβαμε λίγο χειμώνα! Η θερμοκρασία έπεσε αισθητά, ο χριστουγεννιάτικος διάκοσμος αρχίζει να φαίνεται εντός τόπου και χρόνου, και επιτέλους θα φορέσω και το παλτό μου (είχα αρχίσει να απελπίζομαι! Άδικα το αγόρασα δηλαδή;)! Έτσι λοιπόν, να μαι σήμερα κατά τις τρείς τα ξημερώματα, να φοράω τις ζεστές πιτζαμούλες μου και να ετοιμάζομαι να πάω στο κρεβατάκι μου... Μέχρι που ρίχνω μια ματιά απ' το παράθυρό μου...  Εκεί, στο φως της λάμπας του δρόμου στροβιλιζόταν... Χιόνι είναι αυτό; Πρώτη φορά στην ζωή μου βλέπω χιόνι (αναμενόμενο όταν μένεις σε νησί στο Νότιο Ανατολικό Αιγαίο όλη σου την ζωή)...
 Αλλαγή σχεδίου. Διπλό πουλόβερ; Check. Κασκόλ; Check. Σκουφάκι; Check. Ζεστό παντελόνι και το ΠΑΛΤΌ μου; Check! Αντίο πιτζαμούλες προς το παρόν! Γάντια, κινητό, ακουστικά, και κλειδιά και έξω από την πόρτα! Χαμογελάω καθώς θυμάμαι την αντίδραση της Φωτεινής από το msn... "Eisai treliiiiiiiiiii??????". Ίσως και να είμαι! Αλλά, τι πιο ωραίο από μια βόλτα στην κοιμισμένη πόλη, μόνο παρέα  με το χιόνι και την μουσική; Μήπως αυτές οι ξαφνικές αποφάσεις, αυτές οι μικρές τρέλες, δεν είναι και αυτά που θα μείνουν στο τέλος; Τι και αν κατά πάσα πιθανότητα αύριο μεθαύριο θα είμαι πουντιασμένη;  Εγώ χάρηκα την βόλτα μου! Είναι όμορφο συναίσθημα, αυτή η ελευθερία που νιώθεις... Ίσως κάποιοι να λένε πως είμαι περίεργη, αλλά τι να πω; Εγώ γύρισα σπίτι χαμογελαστή... 

Ω, ναι... C'est moi! (και τώρα με αυτό το τελευταίο το έκανα το post να θυμίζει διαφήμιση από από άρωμα... Τι να πει κανείς... :P)




EDIT: Τελικά, μετά απ' αυτή την εξόρμησή μου, πέρασα όλες τις διακοπές των Χριστουγέννων κρεβατωμένη με οξεία λαρυγγίτιδα, αγκαλιά με αντιβιοτικά και αντιφλεγμονώδη... Είμαι psycho που ακόμα και έτσι, μια τέτοια βολτούλα θα την επαναλάμβανα ευχαρίστως;;;;